Branie młodszej kobiety na drugą żonę - hanafi


Poligamia oznacza system małżeński, w którym jedna osoba ma więcej niż jednego małżonka. Istnieją dwa rodzaje poligamii. Pierwszy to poligynia, czyli sytuacja, gdy mężczyzna poślubia więcej niż jedną kobietę. Drugi to poliandria, gdy kobieta poślubia więcej niż jednego mężczyznę. W islamie dozwolona jest ograniczona poligynia, natomiast poliandria jest całkowicie zakazana. W tej krótkiej odpowiedzi będę używać terminu „poligamia” w odniesieniu do sytuacji, gdy mężczyzna żeni się więcej niż raz, ze względu na powszechność takiego użycia tego słowa.

Poligamia jest jednym z głównych celów krytyki ze strony nie-muzułmanów, a nawet niektórych osób, które twierdzą, że są muzułmanami. Jednak poligamia nie pojawiła się wraz z nadejściem islamu – istniała w społeczeństwach ludzkich od samego początku i była praktykowana w wielu częściach świata.

Przed nadejściem islamu poligamia była praktykowana bez ograniczeń w wielu częściach świata. Mężczyźni żenili się z wieloma kobietami jednocześnie. Nawet prorocy (pokój z nimi) nie byli od tego wyjątkiem. Sayyiduna Ibrahim (pokój z nim) miał dwie żony, Sayyiduna Ishaq i Sayyiduna Musa (pokój z nimi oboma) mieli wiele żon, Sayyiduna Sulayman (pokój z nim) miał kilka żon, natomiast Sayyiduna Dawud (pokój z nim) miał ich sto. W rzeczywistości tylko dwóch proroków nigdy się nie ożeniło – byli to Sayyiduna Isa i Sayyiduna Yahya (pokój z nimi oboma).

Historycznie rzecz biorąc, zarówno Żydzi, jak i chrześcijanie praktykowali poligamię. Zakaz poligamii w chrześcijaństwie jest zakazem ustanowionym przez ludzi, a nie prawem pochodzącym od Boga. Poligamia była również praktykowana wśród Persów, Greków, Arabów i Hindusów. Nieograniczona poligamia była dozwolona we wszystkich religiach przed nadejściem islamu.

Kiedy Posłaniec Allaha (niech Allah obdarzy go błogosławieństwem i pokojem) przyniósł przesłanie islamu, poligamia była wciąż powszechnym i głęboko zakorzenionym zwyczajem. Praktykowano ją bez żadnych ograniczeń ani zasad. W związku z tym mężczyzna mógł poślubić wiele kobiet, lecz nie wywiązywał się z obowiązku względem nich, a kobiety będące w takim małżeństwie były uciskane i traktowane niesprawiedliwie.

Islam przyszedł i zakazał złego traktowania kobiet. Ograniczył niekontrolowaną poligamię, która była zwyczajem czasów ignorancji (Dżahilijja). Wprowadził również określone warunki, które muszą zostać spełnione, aby poligamia była dozwolona.

Następujący werset Koranu został objawiony:

„A jeśli obawiacie się, że nie będziecie sprawiedliwi wobec sierot, to żenić się możecie z kobietami, które wam się podobają, dwiema, trzema lub czterema; a jeśli obawiacie się, że nie będziecie sprawiedliwi (wobec nich), to tylko jedną…” (Sura An-Nisa, 3)

Okoliczności, w jakich został objawiony ten werset, ukazują szczere nauki islamu dotyczące poligamii. Werset ten został objawiony po bitwie pod Uhud, w której wielu muzułmańskich mężczyzn poniosło męczeństwo, a w konsekwencji wiele kobiet zostało wdowami, a ich dzieci osierocone. Aby chronić nowo powstałą społeczność muzułmańską, objawiono to sprawiedliwe i pełne współczucia prawo, które pozostaje w mocy aż do końca czasów.

Islam wymaga od mężczyzn pełnej troski o interesy i majątek sierot, jednak jeśli obawiali się, że nie będą w stanie sprawiedliwie się nimi opiekować jako opiekunowie, wtedy zostali pouczeni, aby mogli poślubić inne kobiety, maksymalnie do czterech.

Koran uzależnił także dopuszczalność poślubienia więcej niż jednej żony od warunku sprawiedliwości i uczciwego traktowania. Niesprawiedliwe traktowanie żon jest ciężkim grzechem. Każdy mężczyzna, który pragnie wziąć drugą żonę, musi spełnić ważny warunek — sprawiedliwego traktowania wszystkich swoich żon. Cytowany wyżej werset zawiera nakaz równego traktowania żon, a ten, kto nie jest w stanie tego zapewnić, powinien poślubić tylko jedną żonę.

Równe traktowanie obejmuje wszystkie potrzeby — społeczne, ekonomiczne oraz fizyczne. Bycie całkowicie sprawiedliwym jest dla człowieka bardzo trudne, co Koran sam zauważa:

„Nigdy nie będziecie w stanie być całkowicie sprawiedliwi wobec kobiet, nawet jeśli bardzo tego pragniecie; lecz nie odwracajcie się od nich całkowicie, tak aby zostawić je (jakby) zawieszonymi w powietrzu…” (Sura An-Nisa, 129)

Posłaniec Allaha (niech Allah obdarzy go błogosławieństwem i pokojem) powiedział:

„Mężczyzna, który poślubi więcej niż jedną kobietę, a potem nie będzie sprawiedliwy wobec nich, zostanie wskrzeszony z połową swoich zdolności sparaliżowaną.” (Sahih al-Buchari)

Jednakże odnosi się to do aspektów mieszczących się w możliwościach człowieka, takich jak równe traktowanie w kwestiach społecznych, ekonomicznych i fizycznych. Jeśli zaś chodzi o uczucia serca, to jest to poza ludzką kontrolą.

Mądrości stojące za poligamią

Istnieje wiele mądrości, dla których mężczyznom udzielono pozwolenia na poligamię. Chciałbym wymienić tylko kilka z nich:

  1. Powszechnie wiadomo, że kobiet jest więcej niż mężczyzn, a ich długość życia jest zazwyczaj dłuższa. Więcej mężczyzn umiera na skutek wojen i innych zdarzeń. Średnia długość życia kobiet jest wyższa niż mężczyzn, a w każdej chwili na świecie jest więcej wdów niż wdowców.

Gdyby ograniczyć mężczyzn do posiadania tylko jednej żony, wiele kobiet pozostałoby bez męża. Szczególnie trudna jest sytuacja kobiet rozwiedzionych lub wdów, którym czasem bardzo trudno jest ponownie wyjść za mąż. Pozwolenie na poligamię stanowi rozwiązanie tego problemu — takie kobiety mogą liczyć na wsparcie społeczne i ekonomiczne.

  1. Czasami żona nie jest w stanie mieć dzieci, a mąż pragnie potomstwa. Poligamia może być wówczas rozwiązaniem tego problemu.

  2. Niektórzy mężczyźni nie są zadowoleni z jednej kobiety. Islam, uznając tę potrzebę mężczyzny, pozwolił mu poślubić więcej niż jedną żonę, zamiast popadać w pułapkę cudzołóstwa i rozpusty.

W społeczeństwie zachodnim powszechne jest, że mężczyzna ma kochanki i/lub liczne pozamałżeńskie romanse, w których kobieta prowadzi życie pełne hańby i bez żadnej ochrony. To samo społeczeństwo jednak nie akceptuje, by mężczyzna miał więcej niż jedną żonę — przy czym w takim układzie kobiety zachowują swoją szanowaną, godną pozycję w społeczeństwie i prowadzą życie chronione.

Czasem kobieta nie jest w stanie zaspokoić fizycznych potrzeb męża z powodu choroby. Pozwalając na poligamię, zamyka się drzwi do pozamałżeńskich romansów.

Powyższe to tylko niektóre z powodów i mądrości stojących za dopuszczalnością poligamii. To jest decyzja Allaha, którą my, jako muzułmanie, musimy zaakceptować.

Allah Najwyższy mówi:

„Nie przystoi wierzącemu — mężczyźnie ani kobiecie — mieć wyboru, gdy sprawa została postanowiona przez Allaha i Jego Posłańca. Ktokolwiek nie posłucha Allaha i Jego Posłańca, ten jest niewątpliwie na jasnej drodze błędu.” (Al-Ahzab, 36)

W świetle powyższego, jeśli mężczyzna może poślubić po raz drugi i traktuje obie żony sprawiedliwie, to z punktu widzenia islamu nie ma nic złego, jeśli nowa żona jest dużo młodsza od niego. Różnica wieku nie ma znaczenia, o ile jest w stanie wypełnić prawa obu żon.


 https://islamqa.org/hanafi/daruliftaa/7644/marrying-a-young-woman-as-a-second-wife/