Takija - wyjaśnienie

Ludzie często oskarżają islam o takiję. Jak na to reagować? Skąd ta koncepcja się wzieła?

O: Pierwsza rzecz na jaką musimy zwrócić uwagę to fakt, że muzułmanie nie kłamią na temat swojej religii. Islam zawsze opierał się na egzaltowaniu, honorze i pokojowym szerzeniu  informacji przez wyznawców. 

Gdyby nie odwaga i brak lęku sahaby (towarzyszy Proroka, pokój i błogosławieństwo z nim) oraz wczesnych pokoleń muzułmanów, to islam nie byłby aż tak rozpowszechniony jaki jest obecnie. Ich odwaga w walkach, ich publiczne zaangażowanie w praktykę oraz zaufaniu wobec Allaha, ich stanowczość w wierze oraz gotowość i skłonność do nauczania innych przez ostatnie 1400 lat była kluczowa dla szerzenia islamu.  Znanym przykładem tej odwagi była konwersja ’Umara ibn-Khattab. 

Jego historia jest dobrze znana. Przybył zabić mieczem Proroka, ale zamiast tego przeszedł na islam. Co następnie uczynił? Udał się do przywódcy Kurajszytów by poinformować o swojej decyzji. Na podstawie jednego przekazu, wściekli przywódcy: Amr ibn Hisham i Abu Sufyan Ibn Harb przyglądali się, jak Umar modlił się obok Kaaby. I to pomogło muzułmanom zdobyć odwagę w  publicznym praktykowaniu islamu. Jego konwersja zagwarantowała silniejszą pozycję muzułmanom w Mekce. Od tego czasu zaczęto modlić się publicznie przed Kaabą. 

Abdullah bin Masud rzekł: Konwersja Umara na islam była naszym zwycięstwem,  jego emigracja do Medyny była naszym sukcesem, a jego panowanie błogosławieństwem od Boga. Nie odmawialiśmy modlitw w meczecie Al-Haram przed jego konwersją. Po niej, Kurajszyci pozwolili nam modlić się w tym meczecie. [Serat-i-Hazrat Umar-i-Farooq]

Jego migracja do Medyny wzbudzała jeszcze większy podziw. Kiedy wszyscy muzułmanie uciekli w sekrecie, on postąpił inaczej. W 622 n.e Mahomet zalecił muzułmanom udanie się do Medyny. Większość uczyniło to w nocy, bojąc się o swoje życie, ale Umar został mówiąc publicznie: „Każdy kto chce uczynić swoją żonę wdową, a dzieci sierotami powinien spotkać się ze mną za tym klifem.”

[Serat-i-Hazrat Umar-i-Farooq] 

Umar wyemigrował do Medyny w towarzystwie swojego kuzyna i szwagra Saeed bin Zaid. [Al-Bidaya wa al-Nihaya]

Ten godny podziwu przykład postępowania Umara jest tym, co muzułmanie starali się naśladować na przestrzeni historii. Na wszelkie ukrywanie czy kłamanie na temat religii patrzono z pogardą, ze względu na rangę poświęcenia męczenników.  

•

Takija (taqiyya) 

Skąd ta koncepcja się wzięła? 

Kiedy rodzina Ammara bin Yasir przeszła na islam, znaleźli się wsród ofiar, których torturowano w Mekce, by zmusić ich do wyparcia się ich wiary. Ammar wraz z rodzicami byli podpalani. Blizny po oparzeniach zostały na jego ciele na zawsze. Prorok, pokój i błogosławieństwo Allaha z nim, powiedział: „Cierpliwości, rodzino Yasir’a. Spotkacie się w Raju.” 

Matka Ammara została zabita za bycie muzułmanką przez Abu Jahl. Załamany tym wydarzeniem Ammar wyrzekł się islamu, aby uniknąć tortur i przeżyć. Wielu muzułmanów skrytykowało ten czyn i uznało go za niewiernego, ale nie Prorok. Powiedział: „ Nie (on nie jest niewierzącym), Ammar jest pełen wiary od czubka głowy po palce u nogi.” [Ibn Majah]

To jest przykład takija ( kłamstwa by ochronić życie przed niebezpieczeństwem).

„Na tego kto się wypiera Boga, uprzednio uwierzywszy (w Niego) - (ale) nie tego, kto jest pod przymusem, podczas gdy jego serce jest mocne w wierze i zadowolone z wiary- lecz tego, kto celowo otwiera swoje serce na niewiarę - spadnie gniew Boga ( i potępienie), i dla niego przygotowana jest kara ogromna.” Koran 16:106

Ta zasada odegrała ważną rolę w czasach inkwizycji w XVI-wiecznej Hiszpanii, pozwalając uchronić życie przez „przyjęcie” chrześcijaństwa, a praktykę islamu w sekrecie. Muzułmani byli wtedy zmuszani spożywać wieprzowinę i pić wino, zaraz po przymusowym chrzcie, a wszelka ekspresja islamu, w tym ubiór były zakazane. Wielu straciło wtedy życie. Niech Allah ma nad nimi litość. 

W Fath al-Bari (komentarz do zbioru hadisów Bukhari) wspomniano: „Panuje zgoda co do tego, ktokolwiek jest zmuszony do apostazji i decyduje się na śmierć będzie miał większą nagrodę od osoby, która wypiera się wiary pod przymusem, lecz jeśli jest zmuszana do jedzenia wieprzowiny lub picia wina to powinna to zrobić [zamiast wybierać śmierć]”. 

Takija jest opcją, a nie obowiązkiem. Istnieje w celu ochrony życia w kontakcie z agresją niemuzułmanów, a nie inaczej, jak wierzą szyici. 

( Przyp. tłumacz: http://www.islampolska.pl/2021/05/niebezpieczenstwa-wynikajace-z-szyizmu.html?m=1 ) 

Imam al-Tabari wyjaśnia: „ Jeśli ktoś jest zmuszony i wyznaje niewiarę (by uciec przed wrogiem), podczas gdy serce stoi w sprzeczności z jego językiem, nie spada na niego wina, ponieważ Bóg zwraca uwagę na serca swoich sług.”

Czy współcześni muzułmanie używają prawa takija? 

Wydaje mi się, że nie. Muzułmanie ze wszystkich zakątków świata, stają twarzą w twarz z niebezpieczeństwem: zaczynając od chińskich obozach koncentracyjnych, okupowanych ziemiach Palestyny, konflikcie w Syrii i wojną domową w Jemenie, czy krytyce i uprzedzeniach na Zachodzie.

Niech Allah chroni wszystkich muzułmanów od cierpienia. 

Ustadha Shazia Ahmad

Sprawdzone i zatwierdzone: Szejk Faraz Rabbani

https://seekersguidance.org/answers/where-the-idea-of-taqiyya-comes-from/